Dit is voor mij echt een pijnpunt. Telkens als ik moet leren of een opdracht moet maken, weet ik het voor elkaar te krijgen om met nieuwe ideeën te komen, waar ik niet op zou komen als ik niet onder druk stond. Dan kom ik altijd weer voor hetzelfde dilemma: mijn idee uitwerken of doen wat ik eigenlijk moet doen.
Ik weet van mijzelf dat ik zo’n idee niet in een keer aan de kant kan schuiven. Het liefst zou ik het meteen uitwerken, maar dat zou mijn (school)werk negatief beïnvloeden. Daarom probeer ik altijd de middenweg te zoeken. Ik houd tijdens het leren altijd een notitieboekje in de buurt en als ik die niet heb gebruik ik de notities op mijn mobiel. Wanneer er een idee opkomt schrijf ik het meteen op en probeer ik het aan de kant te schuiven.
Als ik eraan blijf denken stel ik voor mijzelf een bepaalde tijd in wanneer ik over het idee mag nadenken. Het liefst plan ik dat moment in vlak voor een pauze. In de pauze kan ik dan even bijkomen en na de pauze kan ik meteen weer aan de slag. Als je dit moment vlak na een pauze in plant, blijf je er waarschijnlijk langer aan denken.
Verder helpt het mij ook om even te gaan wandelen of sporten, om mijn gedachten van de ideeën af te houden. Dit is niet alleen goed om je te kunnen concentreren, maar je wordt er ook positief van (en je hebt je dagelijkse beweging weer gehad). Het hoeft niet eens heel lang te zijn om een effect te hebben. Tien minuten kan lang genoeg zijn om je focus weer op te pakken en efficiënt je werk afmaken.
Tot slot moet je niet proberen om je inspiratie te onderdrukken. Dan zal het de hele tijd blijven rond spoken in je hoofd en kun je helemaal niet werken/leren. Ik spreek uit ervaring, want tijdens de examens probeerde ik mijn inspiratie heel erg te onderdrukken en toen bleef ik er maar aan denken. Plan dus echt die momenten in dat je er even mee bezig mag en focus je de rest van de tijd op je werk.
Ik hoor graag van je hoe jij omgaat met dit soort momenten! Laat het weten in de reacties en vergeet niet om de onderstaande foto te delen op Pinterest!
Tot gauw,
Sanne
